zondag 45 en het kennen van de kerkgeschiedenis – de leeuwen van reformatie en regressie

 

‘Als je de oude schrijvers niet kent, fladder je maar een beetje.’ 

G.H. Kersten (1882-1948)

Laat je eerste vraag niet zijn hoe je gelukkig kunt worden, maar hoe je het goede kunt doen, kunt volgen en kunt zijn, en dan gaat het niet zomaar om het goede, maar om het beste. Het gaat erom hoe je iets kunt betekenen. Bovenal moet je van de zonde loskomen en de zonde overwinnen, want de zonde vernietigd alles. We leven in het tijdperk van de zondeval, buiten het paradijs, en de mens blijft maar vallen. Zonde wordt vandaag de dag goedgepraat en niet erg gevonden. Natuurlijk moet men wel weten wat zonde is en wat zonde niet is, waar de heidelbergse catechismus ook op wijst. Zondag 1 stelt dat we moeten weten hoe groot de zonde en de ellende is. Eerst moet je de vijand kennen voordat je de vijand kunt overwinnen. Ook moet je weten hoe je de zonde moet overwinnen, zoals zondag 1 stelt. Zondag 1 praat de zonde dus niet goed. We hebben het over de jaren 1500 als we het over de heidelbergse catechismus hebben, ten tijde van de reformatie, vlak voor de tachtigjarige oorlog, het geuzenverzet tegen de Spaanse overheersing. Zondag 33 stelt dat we de zonde meer en meer moeten haten en ontvluchten, want God, oftewel het Goede, is vertoornd over de zonde. We kunnen dus in plaats van God ook Goed zeggen, of het Beste, om misverstanden te voorkomen. In ieder geval heeft het woordje God deze definitie, en daarom mogen wij ons daarvan niet losmaken. Atheisten die goed leven, leven dus dichter bij God dan christenen die niet goed leven. God is het hart. 

Zondag 45-52, het laatste gedeelte van de heidelbergse catechismus, gaat over het gebed, over het onze vader, of onze moeder. Wat is het gebed eigenlijk ? Het is een beeld van contact en communicatie met de andere wereld, wat ook prediking kan zijn. Wij zijn allereerst geroepen om te prediken tot de onderwereld. Gebed is een metafoor van de verbinding tussen hoofd en hart. Zondag 45 stelt dat er vaste grond moet zijn voor gebed. Kersten wijst op psalm 3 waar de dichter moest slapen. Het gebed begint met zwijgen en luisteren en een worsteling. Het loopt van Maria naar Ruth die aan de voeten van Boaz in slaap viel. Eerst moeten de vleselijke werken gedoofd worden en uitgeschakeld.

Ik had een droom dat ik in Dordrecht was, en er waren nog een heleboel katholieke kathedralen, en er liepen katholieke kerkvaders rond, en ze overheersten alles. Maar toen begon de reformatie, en de regressief-gereformeerde vaderen kwamen, en ze hadden hele grote leeuwen. In de jaren 1800 werd het thema ‘wederkeer’ naast de reformatie belangrijk, want de kerk was zich aan het moderniseren tot een liberale koningskerk die hen onder vleselijk gezag brachten. Toen Rome terugkwam zeiden de regressief-gereformeerde vaderen : Wij gaan terug naar Duitsland en Israel. Ken de kerkgeschiedenis om door dit doolhof heen te komen. De sleutels liggen in de kerkgeschiedenis. Pas op voor de race-sleutels van de moderne new age kerk, want dat zijn schijnsleutels. Het zou niet goed zijn om letterlijk terug te keren tot de gereformeerde kerken, want ook zij zijn betoverd door de heks. Daarom is er de regressief-gereformeerde beweging die alles vergeestelijkt en herleid tot de bronnen. Dat is de ware vrijmaking, je aansluiten aan het geuzenverzet.

Toen de koningssynode kwam in 1816 en daar een boekje van werd opgesteld waar een ieder zich aan moest houden, smeet Ledeboer het boekje uiteindelijk van de kansel af en begroef het in de tuin. Hij was als een Peter Pan die de wilde jongens, de geuzen van het verzet, zou leiden, want de strijd tegen de Roomse en Romeinse overheersing ging door. Uit de afscheidingen van de koningskerk kwamen de kruiskerken voort en de Ledeboeriaanse kerken, en dat waren wilderniskerken van het verzet. Reformatie moest gekoppeld worden aan wederkeer tot de natuurvolkeren, de natuurwaarheid die al gegeven was en waarvan men zich had afgekeerd. De Reformatie moest dus gekoppeld worden aan de Regressie, anders zouden ze vastlopen in de koningskerk. De kruizing tussen de kruiskerken en de ledeboeriaanse kerken werd in 1907 de gereformeerde gemeente. Let wel : deze gemeente was nog steeds betoverd, maar het was een begin. Na Ledeboer kwam Kersten, die vanuit de kruiskerken deze kruizing, deze mix, had opgezet, als een vijfde seizoen. Hier kwamen alle wilde jongens, alle geuzen, tezamen, en zij waren charismatisch, zij waren pinkster. Zij geloofden dus in de gaven. Kersten zelf was namelijk van een dodelijke ziekte genezen als door een wonder, omdat hij een geroepene was door de hemel. Het was een zware strijd. Ze zaten nog helemaal vast in letterlijkheden en vleselijkheden, en waren dus eigenlijk nog heel materialistisch Rooms, maar het was een begin.

Laten we kijken naar de hermitatische catechismus van 2005, door de hemel gegeven, waar in plaats van zondagen de sabbathen worden besproken :

Zaterdag 1. Waarom kunnen wij het mes in de zogenaamde reformatie zetten ?

Antw. Omdat de reformatie haar eigen inquisitie had, en veel roomse gruwelen op een andere wijze voortzette.

Zaterdag 2. Waarom is de reformatie rooms ?

Antw. Omdat de reformatie dezelfde belangen had als de roomse kerk en het roomse rijk, nl. macht.

Zaterdag 3. Heeft de reformatie ons dan geen goeds gebracht ?

Antw. De reformatie is de eerste stap geweest in het verlossingsplan van de Heere om ons vrij te maken van de duistere middeleeuwen.

Zaterdag 4. Wat heeft de roomse kerk voor goeds gedaan ?

Antw. Zij is de voorbereidende verlossing geweest uit de romeinse onderdrukking.

Zie je, het is dus niet zwart-wit. Kom niet te dichtbij, maar wees ook niet te veraf. Het is een gevaarlijk mijnenveld, het doolhof van de kerkgeschiedenis. Je moet eruit zien te komen. 

De fakkel werd dus overgedragen van Ledeboer tot Kersten, beiden leiders van de wilde jongens tegen de koningskerk, tegen de piratenkerk. Zowel Ledeboer als Kersten hadden de functie dus als een soort theologische Peter Pan die de verloren jongens verzamelden. Het was een grote opstand : de terugkeer, de regressie, in de reformatie, en daarom zijn zij beiden regressief-gereformeerd, zoals ook Klaas Schilder dit was. En dat moet nog verder uitgewerkt worden want zij waren zwaar betoverd. Lees daarvoor het sprookje van het toverbordje en de toverbeker in het eeuwig evangelie om dit te begrijpen. Er komen daar twee verloren volken tezamen, van de ondergrond en van de hemel. Pas dan worden de sprookjes zichtbaar, duidelijk, want dan worden de stukken tezamengevoegd, als een puzzel. 

Kersten werd in 1882 in Deventer geboren. In Den Haag sloot hij zich toen aan bij een kruiskerk, de gereformeerde gemeente onder het kruis, bij de predikant G. Maliepaard, die ook afgescheiden waren van de koningskerk. In 1895 volgde C. Pieneman G. Maliepaard op. Dit zijn dus de twee leermeesters van Kersten geweest. Hij begon al jong met het lezen en bestuderen van de reformatorische vaderen. Hij zei : ‘Als je de oude schrijvers niet kent, fladder je maar een beetje.’ En dat is waar. Wij moeten de oude schrijvers kennen, hun geschriften, en in de regressief-gereformeerde beweging zijn daar vertaalsleutels voor. Het hoort ook bij het gebod : Eerst uw vader en uw moeder. Zij zijn de vaderen van het vrijgemaakte Nederland die hun leven hiervoor hebben gegeven. Het is een parelduik missie. Die parels hebben we zeker nodig om er doorheen te komen. Ken de kerkgeschiedenis. Ken haar valstrikken. Ken haar heil. Ken dat wat van de hemel aan ons gegeven was. Anders kom je vast te zitten, en kom je op een dwaalspoor, en fladder je inderdaad maar wat.

Er zijn heel wat hemelse geschenken door de geuzenvaderen gegeven die de mens heeft weggeworpen, en daarom komt de mens geen stap meer verder, omdat de mens schuldig is aan het verbreken van het vijfde gebod, zondag 39 :

zondag 39
Vraag 104: Wat wil God in het vijfde gebod?
Antwoord: Dat ik mijn vader en mijn moeder en allen die boven mij gesteld zijn, alle eer, liefde en trouw bewijs en me aan hun goede voorschriften en tucht met gepaste gehoorzaamheid onderwerp en ook met hun zwakheid en gebreken geduld heb, aangezien het God behaagt ons door middel van hen te regeren. 

Het is dus de strijd tegen ondankbaarheid, zorgeloze ondankbaarheid. Pieneman noemde de ondankbaarheid de grondslag van het huidige bestaan, de oorzaak van de zondeval. Dat is een duivel, de duivel van ondankbaarheid. Daar moet je tegen strijden. Drijft hem uit je lichaam en uit je ziel. Drijft hem uit je hart. Spreek ertegen en gebiedt het weg te gaan. Laat ondankbaarheid je leven en het leven van je naasten niet vernietigen.

Wilt u meer weten over contexten en achtergronden van artikelen, dan kunt u daarvoor het forum raadplegen, want daar worden soms bijlages van artikelen en verdere info geplaatst en besproken.

Het grote feest van Klaas Vaak

Beste bezoekers van de literaire supermarkt,

bezoekers van de onkrant

De zwarte pieten oorlog is weer op volle gang.

Er wordt weer flink gegooit naar elkaar met olie bollen,

en weer flink met vuurwerk geschoten.

Zwarte piet moet het ontgelden, want hij moet wit zijn,

of zwart blijven, of half zwart, of grijs, of een andere kleur.

Men maakt zich weer druk, en men is er maar druk mee,

dus tijd voor de onkrant om hier maar weer eens wat tijd aan te besteden,

want we hebben verder toch niks te doen.

Onze verslaggevers van de onkrant doen trouwens ook mee aan de demonstraties,

maar dit doen wij doelbewust aan beide kanten.

Wij zijn namelijk niet voor een gat te vangen,

en zo hoor je weleens wat.

Hele interessante verhalen aan beide kanten,

waar wij weer onze onkranten mee kunnen volpraten.

Je moet toch wat.

Zo hoor je dus weleens wat.

Meestal gaat het dan over zwarte piet,

vrijwel altijd eigenlijk,

want dat is het enige waar ze vandaag de dag over praten.

En daar moet je natuurlijk wel over mee kunnen praten, he,

anders hoor je er niet meer bij,

en heb je helemaal niks meer in de melk te brokkelen.

Als krant is dat ook zo lastig, he,

als je helemaal niks zou weten over wat er allemaal leeft.

Nee, ons goede oude krantje moet wel op de hoogte blijven, he,

wat die en die gezegd hebben, want dat is allemaal erg belangrijk.

Anders hebben we niks meer om over te schrijven.

Wel een mooi beroep eigenlijk, verslaggever,

Je hebt dan altijd een excuus om overal binnen te komen,

en leert zo beide kanten van het verhaal kennen,

beide zijden van het schaakbord,

en hup, dan maar weer schrijven,

en dat is dus piet voor en piet na.

Maar nu komt dus de clou :

Die is er dus niet.

Dat zeggen ze verder niet.

Daar hebben ze ook geen interesse in.

Het gaat alleen om zwarte piet.

Je schiet er dus helemaal niks mee op,

want het zijn dus gewoon een soort voetbalclubs,

die achter een bal aanlopen,

en elkaar dan voor rotte vis uitschelden.

Dat was het dan.

Waar het voor nodig is zeggen ze niet,

maar het is in principe gewoon zodat de kranten zich weer vol kunnen schrijven,

dat mensen weer iets hebben om zich druk om te maken,

en dan weer verlichting zoeken in krantje lezen,

en dan ondertussen krijgt de krant daar weer geld voor,

om zo ook weer nieuwe krantjes te kunnen schrijven.

Maar hoe zit dat dan met de onkrant,

want die is verder gratis.

Ja, de onkrant is verder gratis.

Die heeft die druk dus niet.

Die schrijft gewoon voor het schrijven,

want er is verder niks te doen.

De onkrant schrijft gewoon over het leven,

de kranten, de pieten, de oliebollen die ze naar elkaar gooien,

Heel belangrijk allemaal,

dat wil natuurlijk iedereen weten,

wat er in ons landje gebeurt,

en daar ben je ook niet snel over uitgepraat,

oh nee, dat gaat allemaal door.

Die heeft weer dit gezegd over zwarte piet,

en die weer dat, en dan is er de top 100 van beste sinterklaas albums,

want dat is waar iedereen vandaag mee bezig is,

en dan kun je als krant natuurlijk niet achterblijven,

zelfs niet als onkrant.

En zo praten wij onze literaire supermarkt vol,

zo hebben wij het altijd op de radio,

want sinterklaas wint het nu eenmaal van die andere klaas,

hoe heet ie ook alweer ?

Oh ja, Klaas Vaak, van de kinderbedtijd.

Sinterklaas heeft een groot uitgedost feest,

elk jaar weer, en velen vieren het door het hele jaar heen,

maar Klaas Vaak heeft zo’n feest niet,

want kinderbedtijd is immers niet zo’n feest.

Nee, dat is allemaal saai en gemeen,

allemaal om de kinderen te pesten.

Sinterklaas zou dat nooit doen,

zelfs zwarte piet niet,

alleen als kinderen heel erg stout zijn,

dan moeten ze voor straf naar bed,

en nog met blote voeten ook,

en misschien zelfs nog zonder avondeten als ze het wel heel bont hebben gemaakt.

Dus Klaas Vaak trekt aan het kortste eind in dit land,

altijd al, en daar willen wij verandering in brengen.

Klaas Vaak heeft elven en ganzen dan in plaats van pieten,

en alhoewel hij Vaak heet gebeurt het helemaal niet zo vaak,

dus daar moet verandering in komen.

De Heere geeft het zijn beminden immers in de slaap.

Griezelig idee is het he, voor de kinderen,

om naar bed te moeten.

Ze hebben liever de hele dag door kadootjes.

Ze vechten liever de hele dag over zwarte piet,

want dat is immers de enige weg tot sinterklaas.

Maar wist je dat sinterklaas en Klaas vaak broers zijn ?

En Klaas Vaak schijnt de enige weg te zijn tot Sinterklaas.

Noodzaak dus dat het feest van Klaas Vaak er dus zal komen.

En dan zal er ook wel een hele oorlog komen over of zijn elven zwart of wit moeten zijn,

of pimpelpaars met gele stippen of met een rood randje,

en misschien rijden er dan ook wel meer ambulances dan gewoonlijks als dat feest er weer aankomt,

want waar mensen dan ook over vechten,

het gaat er altijd weer hard aan toe,

of zou Klaas Vaak op zo’n feest gewoon iedereen platleggen met zijn slaapzand ?

Dat heeft Sinterklaas immers niet, en sinterklaas deelt ook elk jaar weer gevaarlijk speelgoed uit aan kinderen, zoals geweren, messen, speren en dolken.

Het is dan allemaal wel van plastic, en heeft de naam speelgoed te zijn,

maar toch.

En van al dat suiker en snoep wordt een kind ook agressief en hebberig.

Nee, het is gebleken en het is ons ter ore gekomen dat het feest van Klaas Vaak er moet komen.

Ergens in mei, of gewoon het hele jaar door, of wanneer het van pas komt.

Want de Heere geeft het zijn beminden in de slaap.

Van een van onze verslaggevers,

De Onkrant