oorlog in de oekraine – 5 - de nucleaire dreiging van rusland - hoe kom je erdoor, hoe kom je eruit ? - de regressieve kerkgeschiedenis

We hebben het over de oor-log, met recht over het oor, want de mens luistert niet. Om dit te begrijpen moeten we teruggaan in de geschiedenis, waar veel moderne mensen ook al niet te dol op zijn. Ook dit kun je begrijpen in de geschiedenis lessen. Met de Duitse reformatie van 1517 was het probleem niet opgelost. Nederland moest nog vechten tegen het katholieke en Spaanse gezag. De reformatie moest nog doorbreken in Nederland. En toen dat was afgelopen had Nederland te maken met de koningskerk die al het gezag wilde, waardoor er geen godsdienstvrijheid was. 1816 was hierin een berucht jaar. We hebben er veel over geschreven. Daarom moest er een nieuwe reformatie komen, die de regressie werd genoemd, of de wederkeer. Eigenlijk was de reformatie van 1517 al de regressie, als de terugkeer naar de Israelitische soberheid, en dit was geworden tot een Duitse soberheid. De opstand tegen de koningskerk kwam in 1834, wat de afscheiding en de wederkeer, oftewel de regressie werd genoemd. Dit was een terugkeer tot de betere leer van Calvijn, maar helaas vaak ook tot de slechtere leer van Calvijn. Ook was het een terugkeer tot de Dordtse leerregels en de Heidelbergse catechismus, om zo los te komen van al te losbandige vrijzinnigheid, zo goed en kwaad als dat ging.

De jaren 1800 zijn dus belangrijk voor de regressieve kerkgeschiedenis. Uit de afscheiding van 1834 kwamen ook de gemeenten onder ‘t kruis voort, de kruisgemeenten. Hieruit kwamen dus de kruispredikanten voort.

Een medewerker schreef over de absolute noodzaak van de regressie, het kennen en bestuderen van de geschiedenis :

‘Mensen zitten gevangen in het mobiel gebeuren. Ze komen er maar goed vanaf, denken ze met hun onzin argumenten, maar ze zouden er best wat meer onderzoek naar mogen doen, want erg diepzinnig zijn hun argumenten niet, en dan hebben we het nog niet eens over de geestelijke argumenten, en ook niet over het verslavings en zombiegedrag van mobiel gebruik.

Vaak wijzen we op het belang van de geschiedenis omdat daar de antwoorden liggen. En dan niet alleen als het gaat over bijv. een onderwerp als de hel waarbij de geschiedenis laat zien hoe de ideeën daarover zich ontwikkeld hebben en waar de wortels liggen maar het gaat echt over zoveel meer.

We hebben het er al vaker over gehad over het belang van de geschiedenis. De lessen voor vandaag en voor de toekomst liggen in het verleden. De geschiedenis herhaalt zichzelf (in verschillende variaties en met kleine wijzigingen) en dat is iets wat filosofen en geschiedkundigen al opviel zelfs meer dan 2000 jaar geleden.

Willen we de lessen leren die in het verleden liggen en willen we de grote schatten aan kennis en informatie die ons aangereikt worden die in het verleden liggen ter harte nemen of paniekerig in de rondte rennen en maar roepen help wat kan ik doen, help wat kan ik doen terwijl de antwoorden voor het oprapen liggen en allemaal al gegeven zijn ?

De geschiedenis toont cyclussen van patronen die direct gerelateerd zijn aan de natuur van de mens. Zolang de mens niet veranderd blijven deze patronen zich herhalen. Zonder de les van de geschiedenis dus ter harte te nemen blijven we zelf ook in een cyclus, in een herhalend patroon rondlopen en dus zonder de les te leren zal de cyclus zich blijven herhalen. Mensen klagen snel ik heb het zwaar, of het gaat zo slecht nu met de wereld, maar guess what, jouw voorouders hadden het ook zwaar, generaties voor jou hadden het ook zwaar en gingen door hetzelfde heen. Het is niet nieuw wat er nu gebeurd. Maar er is wel een verschil nu met de eerdere generaties namelijk dat de generatie van nu ongelofelijk verwend is en gaat lopen klagen als ze even niet meer naar de bioscoop of het cafe kunnen want daar leven ze voor. Ze weten dan niet meer wat ze met zichzelf aanmoeten als deze dingen van hun ontnomen worden. En hebben zij hun les dus geleerd? Nee. Het is zo jammer en ik hou mijn hart vast. Het is te triest voor woorden. Neem de lessen van de geschiedenis ter harte schreeuwen we van de daken. Zo niet dan blijf je in een doolhof tegen doodlopende muren aanlopen zonder de uitgang te zullen vinden. Of je denkt de uitgang gevonden te hebben maar bent in een illusie terecht gekomen.

Dante gaf de hoop niet op. Hij gooide het bijltje er niet bij neer. Hij koos niet voor een makkelijke exit in zelfmedelijden. Hij legde de problemen van de wereld niet bij een ander neer. Hij wist dat om verder te kunnen komen hij aan zichzelf moest gaan werken en dat hij zelf moest veranderen en zich niet alleen moest focussen op wat zijn vijanden hem hadden aangedaan en alles wat hem overkomen was. Hij verviel niet in melancholie, onverschilligheid of dramatisering van zinloosheid en hopeloosheid (wat heeft het allemaal nog voor nut) omdat de toekomst in zijn ogen afstreefde op een dystopie. Hij legde niet de schuld bij anderen en dat de anderen voor hem met snelle oplossingen moesten komen en zijn problemen moesten oplossen. Wat doe jij als jij in dit patroon vervalt of als jij jezelf hierop betrapt ? Blijf je er dan in hangen of corrigeer je jezelf en ga je door of verruil je het ware paradijs liever voor een vals paradijs, voor de snelle oplossing, voor de snelle paarden ? Je doet jezelf dan wel erg tekort en bent dan gewoon dom om nog maar niet te spreken van de gevolgen op de lange termijn voor jezelf en je omgeving.

 

Wat doe jij met de lessen van de geschiedenis?

Wat doe jij met de lessen in je leven of herken je ze niet eens als lessen ?

 

Ik heb het geschiedenis probleem, want zo mag je het wel noemen, ook wel eens het generationele probleem genoemd. Dit betekent dat een volgende generatie niet weet wat er in het verleden allemaal al gebeurd is en daardoor denkt dat het allemaal bijzonder en nieuw is.
Het betekent bijv. dat een onderwerp nieuw is voor iemand en als waarheid wordt aangenomen terwijl het al lang in het verleden besproken is en vele boeken over geschreven zijn, waarin dan al werd uitgelegd wat er allemaal niet aan klopte, maar dat weet die persoon niet dus die gaat er helemaal mee aan de haal. Je kunt het dan hebben bijv. over het christelijk geloof in het algemeen maar bijv. ook dat er in 2020 weer een nieuw boek over de eindtijd op de markt wordt gebracht en de nieuwe christelijke generatie denkt wat een geweldig boek terwijl datzelfde boek met dezelfde strekking ook al eens geschreven in de jaren 80 of zelfs al ergens in 1900 of eerder. En het betekent ook dat er bijv. nu geroepen wordt van dat jezus over zoveel jaar echt terug zal komen maar ze weten niet dat precies hetzelfde al gezegd werd in de jaren 80 en in de jaren 90. 
Zie hier het zich herhalende patroon, het generationele probleem. Gevolg is dat een hele generatie weer een rad voor de ogen wordt gedraaid. Ook hier dus weer het grote belang van het kennen van de wortels en de fundamenten van hetgeen je gelooft. Waar komt het vandaan, hoe is het ontstaan, door wie is het gezegd, klopt het allemaal wel, zie je niet een hoop dingen over het hoofd en rij je in een auto die vanzelf een keer uit elkaar zal vallen?

Als wij onze kinderen niet onderwijzen, wat voor toekomst geven we hen dan!

Hierboven gaven we dan een christelijk voorbeeld dus hier dan nog een voorbeeld uit de new age als het gaat om het belang van onderzoek in relatie tot de geschiedenis. In de new age wordt makkelijk gesmeten met allerlei termen zoals bijv. de 7 chakra's en astraal lichaam, wereldziel, monade, 4d etc. Waar komen deze termen vandaan en wat is hun oorspronkelijke betekenis en is dat het dan of zijn er nog veel meer woorden en onderwerpen die belangrijk zijn omdat je anders maar het halve plaatje hebt! Zie hier weer het belang van onderzoek! Als je liever in self-made ignorance wilt leven in plaats van de geschiedenis te bestuderen en van te leren hoe dingen daadwerkelijk in elkaar steken waar ben je dan mee bezig ?’

 

Tot zover de medewerker over de regressie.

 

En ja, het is zo, want doordat de mens de mobiel aanbidt en niet de glasnost wakkeren ze zelf de oorlog aan. Je kunt niet veilig spelen met dat soort stenen. De mens kijkt zelf op de verkeerde schermpjes, en holt achter de muziek aan. De mens speelt graag gevaarlijke spelletjes.

Hoeren zijn het, dat is wat de hemel erover zegt, en wij laten de hemel spreken. Ze hoereren met het modernisme en verachten de geschiedenis, verbeteren de geschiedenis niet, en gaan zo op de luie slof hun waanhemel binnen, en trappen anderen ervan weg als agressieve honden, want het is alleen voor hen, en zij die precies zoals hen zijn. Er is iets mis met hun ‘zijn’, hun valse volwassenheid, gebouwd op het bloed van hun innerlijke kind. Het is pure zelfvernietiging. Het kind wijst terug op de geschiedenis.

Als je terug wil naar het kruis dan ontkom je niet aan de geschiedenis. Het kruis ligt namelijk in de geschiedenis, draagt de geschiedenis. ‘Neem je kruis op,’ betekent dus ook : ‘Gedenk de geschiedenis.’ En dan heb je ook te maken met kerkgeschiedenis. J.C. van der Does (1877-1956) schreef dat de bakermat van de kruisgemeenten zich bevond in het vissersdorpje ‘Noordwijk aan Zee’. Zij misten iets in de prediking van de koningskerk, de hervormde kerk. Zij kwamen bij elkaar om over de bijbel te spreken en over het bevindelijke, hun ervaringen. Zo ging dat al heel lang in Noordwijk, ook al eind jaren 1700, stelde van der Does. Ze spraken ook over Heidelberg. Ze gingen terug naar de leer en de tucht der vaderen, want ze vonden dat de koningskerk daar te ver van was afgeweken, en de afgescheidenen werden ook vervolgd door die kerk, dus er was geen godsdienstvrijheid. Ze streden tegen menselijke inzettingen, menselijke regels. Ze wilden leven vanuit het hemelse, niet vanuit het aardse. Er moest nieuwe diepte komen in het werk van Calvijn. Er was ook een betere leer van Calvijn. We hebben het dan bijvoorbeeld over de pilaar van soberheid, ook soberheid in oordeel, want er was zoveel overoordeel, vooroordeel en vervolging. Met elke reformatie is er ook veel kaf tussen het koren, en zo ook met de regressie was dit het geval, maar het gaat nu even om de rode lijnen die er doorheen lopen, en die moesten wel komen. De mens moest vrijgemaakt worden van de vleselijke kerk, van de wereldse, aardse kerk, om zo te komen tot de natuurkerk, de hemelse kerk, die in soberheid leefde. Dat was meer ieder voor zich, in hun relatie met de hemel. Daar mag een ander niet over beslissen door een of andere aardse titel. Staat en kerk moesten dus plaats maken voor de autonomie van de mens, de zelfregering, de eigen verantwoordelijkheid, wat een hermitatische beweging is. Het begon sterk op te komen, het bevindelijke, in de jaren 1800 in Nederland. Het ging om de persoonlijke ervaring, niet om kerkelijke superioriteit en allerlei autoritair machtsvertoon. De jaren 1800 van de vrijmaking en de regressie, van 1834, zijn dus onze adem, en het is belangrijk de lijnen te kennen van de kruisgemeenten die hieruit voortkwamen, de kruispredikers, en wat zij te zeggen hadden, die het hemelse Woord lieten zien, zo goed en kwaad als dat ging.

Er was iets aan de mensheid in Nederland gegeven om hen tegemoet te komen : een rode steen, een rode juweel, als de glasnost. De geschiedenis werd namelijk opengebroken. Men ging de gegeven schatten weer opdiepen. Kennen wij deze predikers die zulke belangrijke hemelse waarheden te vertellen hadden voor onze bevrijding en exodus ? Het zijn onze voorvaderen en voormoederen. Wat is er geworden van het ‘eer uw vader en uw moeder’ ? Doen wij dat wel ? Of gooien wij er met de pet naar en lezen wij alleen de moderne boeken die daar vaak gewoon over heenwalzen om er munt uit te slaan ? Kennen wij de context ? Wij moeten de generatie kloof weer overbruggen anders gaat het helemaal verkeerd. Terug naar de gegeven glasnost steen in de jaren 1800, aan de voet van het kruis, bij de kruisgemeenten, die bevrijdingsgemeenten waren. Zij streden een strijd tegen werelds vermaak en wereldse controle.

Op naar de geschiedenis, mensen. We kunnen hier niet blijven. Dit is een wereld in een lens, en alles is verdraaid. Vertrouw het modernisme niet. Op naar de geschiedenis, terug naar de jaren 1800, terug naar de natuur, terug naar de glasnost steen gegeven, waar de dwergen van Sneeuwwitje omheen dansen. Ze hebben de schat gevonden omdat ze de minsten zijn geworden, kinderen zijn geworden, en in de mijnen van kruis en geschiedenis hebben gewerkt. Ja, het kruis is een mijn van de geschiedenis, en het werk roept ons. Alleen als dwergen, als kinderen, kunnen wij daar komen. Afgelopen met die vuile volwassen spelletjes. Je bent geen volwassene in de moderne wereld, maar een bedrieger, en dief. Op heterdaad betrapt. Ga nu op de grond liggen opdat de bliksem je niet treft. Alleen eeuwige kinderen, hen van het zoonschap tot de eeuwige hemelse natuur, kunnen tot volwassenheid komen. De volwassenheid van de mobiel en het modernisme is de heks, de boze koningin en boze stiefmoeder van Sneeuwwitje. Weet goed met welke machten je speelt. Laat je in de boeien slaan nu, en keer terug tot het kruis, wees aan hemelse touwen.

Laat je arresteren door de glasnost steen, opdat je kunt ontkomen aan de mobiel van het vlees, aan allerlei debielen spelletjes. De kruispredikant C. van den Oever (1802-1877) zei over de aanvallen op de kruisgemeentes, die zelfs van binnen kwamen, dat het als Kain’s broedermoord was omdat de hemel het offer van Abel aannam, en zijn offer niet. Hij zei dat het ook als de nijd was van Jakob’s zonen, omdat Jozef de mooie rok van Jakob had gekregen. Ook noemde hij het als de moordlust van Saul, omdat de psalmist meer geeerd werd door God dan hem. Deze archetypische krachten zijn vandaag de dag nog steeds in het spel. Merk ze op. In deze omstandigheden moeten wij werken, terwijl alles om ons heen door leeuwen is bezet, stelde van den Oever. Dit is opdat het werk zuiver zal zijn. Het is een verwoestende mensenmenigte, en dit stroomt allemaal voort vanuit het duistere gat van 1816. Deze put moet nog steeds gedoofd worden. Dat kan alleen als de mens komt tot de rode glasnost steen in de Russische bossen, als een beeld van de kerkgeschiedenis van de kruisgezinden. Dat was een vervolgde kerk. Het was een anti-kerkelijke kerk. Het was een door de hemel bevrijde kerk, maar zij werden nog steeds door het vleselijke elite leger achtervolgd, de wachters van glasnost. Het alarm was afgegaan. Niemand mocht aan die steen komen. Nu was het oorlog. Ren voor je leven. Laat je opnemen.

De mens werd geschud en was geschokt, door deze afschuwelijke wachters, en nam toevlucht tot 1834. Wat een strijd was het om het hemelse woord op papier te krijgen. Van den Oever spreekt er ook over. Toen van den Oever dacht dat het werk spoedig was voltooid werd hij belet door ziekte, en was hij lichamelijk zo vermoeid, en koorts sprong hem in de nek, die hem bijna tot het graf sleepte, maar toen kwamen de zoete nachten waarin hij volop kon schrijven. Zo was hij op de golven, op en neer. Hij schreef voor de kruisgezinden. Hij schreef voor het nageslacht. Natuurlijk was dat allemaal in de taal des tijds, maar later zou dat allemaal vertaald worden.

Zijn boodschap was dat de mens uit het graf van de zonde diende op te staan. Ja, de mens was dood door de zonde. De mens werd als een zombie bestuurd door het autoritaire vlees, het koningsvlees, wat zich superieur waant. Van den Oever wees terug op de moederkerk waarin de geheimen lagen, in de jaren 1600 en 1700. Hij wees niet alleen op de opstanding uit het graf van de zonde, maar ook op de bevrijding uit de gevangenis van de zonde, en uit de gevangenissen die de vervolgers hebben opgesteld. Zo vond er een uittocht plaats. Maar hij sprak dat velen niet wilden buigen voor de waarheid vanwege trots en zij wilden liever hun eigen eenmaal opgevatte meningen handhaven dan hun gedachten gevangen te leggen onder de gehoorzaamheid van het hemelse woord, en hij zou niet met ze twisten. Hij was niet gericht op machtspelletjes, maar op Getsemane. Hij zou geen koning over anderen spelen. Hij was gericht op het kruis. Hij was gericht op soberheid, ook in oordeel. Dat is trouwens ook de betere leer van het christendom, wat dus een kruizendom is. Daartoe bestonden dus de kruisgemeenten, om die leer te handhaven. Leren van de geschiedenis, leren van het kruis.

Van den Oever sprak dat hij voor elke vriend honderd vijanden had, want wel honderd mensen beminnen de leugen en de dwaling tegen een die de waarheid bemint. Hij stelde dat het werk meer veracht dan geprezen zou worden. Hij kwam niet met menselijke wijsheid en uitnemendheid van woorden. Hij was een sobere, eenvoudige prediker, en het ging hem volledig om de hemelse dingen en de hemelse taal van het hart. ‘Heere, help ons,’ zegt hij in de hemel, want hij weet dat deze strijd er nog steeds is, en hij strijd voor ons, aan onze zijde, deze voorvader van het kruis.

In een gedicht van die tijd wordt de heilskerk de rok van Jezus genoemd, wat ook weer terugwijst op de rok van Jozef. En die rok is aan reten gescheurd, en dan is zachtmoedigheid het herstel, waar zonden afsterven. Het ging niet om blote, aardse geschriften, stelde het gedicht, maar om het leren van omhoog. Met zachtmoedigheid moesten de driften beteugeld worden, want er is heel veel misverstand en woordenstrijd. Daarom moet men streng gezet zijn op eerlijkheid, en op het pad van tedere godsvrucht zijn, om zo te leven in hemelse gulheid. We hebben het dan over de glasnost steen. Deze steen hebben we nodig opdat alles weer achter glas gaat, alles terug in de boeken, alles terug in de museums.

 

[fragmenten] de tijdmachine – fictie of werkelijkheid ? – van reformatie tot regromatie – het geheim van het tijdreizen

 

fragmenten van een komend boek

 

Om maar direct met de deur in huis te vallen : Nee, je kan niet geestelijk reizen zonder tijdmachine.

 

De wederopbouw van de tijdmachine. Nee, het is geen sprookje. Ik ben altijd, vanaf kinds af aan al gefascineerd en totaal geobsedeerd geweest met tijdmachines. En nog steeds is het mijn obsessie. De matrix heeft een muur gebouwd tussen het nu en de geschiedenis, en het is een leugen. Wij leven nog steeds in de geschiedenis, en moeten de geschiedenis nog steeds uitwerken. Hoor je de stemmen van de geschiedenis of ben je doof voor ze ? Je liefde voor de tijdmachine bepaalt je liefde voor ieder mens, ieder dier en ieder stuk natuur wat ooit heeft geleefd. Al vele jaren ben ik bezig de tijdmachine te herbouwen. Als kind schreef ik al over tijdmachines, en maakte stripboeken over tijdmachines. Ik heb hierin nooit opgegeven. Als je niet in tijdmachines geloofd dan ben je maar een arm mens, en wat heb je dan wel niet allemaal te verbergen ? Want het is een gebrek aan empathie, je hart sluiten voor de stemmen van de geschiedenis waar nog steeds een shamanistische taak ligt. Ook ons boek ‘Sobibor – de laatste jager’ spreekt hierover, dat de tijdmachine zal wederkomen. 

Dit is het slagveld van een school die zich los heeft gewrikt van God.

Om dit op te heffen moet de mens terug naar de geschiedenis en een les leren van de geschiedenis. Het is geenszins de bedoeling dat er een duivelse binding is tussen de kerk en al het andere. De duivelse kerk moet uitgebannen worden. 

Er kwam ook een scheiding tussen kerk en natuur, en de mens ging met de natuur op de loop om het te exploiteren. Nederland gedraagt zich als een dronken hoer vol opgeblazenheid en betweterigheid, maar zij weet niks en kan niks.

De martelaren van Nederland kunnen het niet meer navertellen door wat Nederland hen heeft aangedaan door deze scheiding. Maar hun bloed roept nog steeds. En hun bloed is als het vruchtbaarste zaad. Keer terug tot uw werkhof, tot uw hamer en sikkel, en stop luieren. 

 

De mens moet het hemelse woord doorgeven aan het nageslacht en vruchtbaar zijn. De mens mag het woord wat hij ontvangen heeft niet oppotten, maar moet er wel wat mee doen. Het moet gezaaid worden, anders is het een verzaking van de geestelijke landbouw en het gebod van weest vruchtbaar en vermenigvuldig u. Bewerk de aarde.

Vannacht had ik een droom van de geest van Alva in de vorm van een broer die aanviel, nadat er tot bepaalde overeenkomsten waren gekomen dat hij gebied had verloren, en toen stak hij een pin in mijn nek, maar gelukkig kon het niet diep gaan, en kwam het meer aan schouderzijde terecht. Daarna ging hij vuurwerk afsteken, en ik ging het huis uit waar hij was.

De kabels gaan gelegd worden. Nederland leeft nog steeds in de tachtig jarige oorlog, en vele Nederlanders zijn die oorlog niet eens begonnen. Ze laten zich afleiden door het vuurwerk van het vlees. Dat is hun grote hobby. Daar houden ze zich telkens mee bezig. De neo-calvinistische of regro-calvinistische mens wordt in Nederland vervolgd en moet zijn schuilplaats vinden in Duitsland. Nog steeds. Daarom zijn we met Heidelberg bezig geweest, en nu Emden. Heidelberg ligt in Zuid-Duitsland, in Baden-Wurttemberg, en bracht de Heidelbergse Catechismus uit in 1563. Emden ligt in Noord-Duitsland, in Oost-Friesland.

Aan welke kant strijd je ? Velen strijden nog in het leger van de geest van Alva, door hun verletterlijking en vervleselijking en de geest van luxe, het modernisme.

Wij zijn niet zomaar refo’s, maar regro’s, van de regromatie. Van reformatie tot regressie, wederkeer, oftewel van reformatie tot regromatie. Zorg dat je alles om je heen ‘regromeert’, oftewel tot zijn wortels leidt. Doe niet aan luie, gemakszuchtige symptoombestrijding, want dat is dweilen met de kraan open, water naar de zee dragen, als een Danaide aan de drugs. Wij zijn geuzen, wilde geuzen, de soberen. Wij hongeren liever dan dat we meedoen aan de schranspartijen van de rijken, het Spaanse hof. De geest van Alva woedt nog steeds in Nederland, de Spaanse inquisitie, en men moet nog steeds een schuilplaats vinden in Duitsland, in Emden, om zo een tunnel te bouwen tot Dordt, Middelburg en ‘s Gravenhage.

Vannacht had ik een droom over het vervolgingstijdperk waarin Alva de calvinisten achterna zat. We zitten daar nog steeds in. De geest van Alva heeft vele legers, ook kinderlegers, en die kinderen worden gedwongen. Ik was in een winkelstraat, en ik had iets weggenomen van Alva, en een jongetje kwam met een wit plastic wikkel achter me aan, maar het kon niks meer doen, en ik nam de wikkel van hem af. Ik wist dat hij er niks aan kon doen hoe hij was, dus ik nam hem mee naar Wezel in Duitsland, ook een geuzenschuilplaats, en door hem konden er ook anderen gered worden, ook vriendjes van hem. Doordat Wezel zo gastvrij was tijdens de vervolging, om de Nederlandse vluchtelingen binnen te halen, kregen ze twee geuzenbekers waarop gastvrij Wezel stond.

In de kerkenordening van Emden werd duidelijk gesteld : geen kerk zal over de andere kerk heersen, en geen taakuitvoerder zal over de andere taakuitvoerder heersen. In mijn droom las ik tekst met getalletjes boven de letters, zoals N met 124, als N tot de macht 124. De mens is goed met getallen, dit tot de macht dit, dat tot de macht dat, maar men zou dat eens met letters moeten doen om diepte in de teksten te brengen. De profeten van die tijd waren orakelzieners. Ze gebruikten die geschriften als orakels waarin ze boodschappen van de hemel doorkregen. Zo deden de Assense profeten dat ook. Ze zagen in alles diepere tekenen. Zelfs als ze een blikje op de grond zagen, of als ze stripboeken lazen. Ze gingen dankbaar met het leven om en maakten van alles dankbaar gebruik en verdiepten het. In mijn droom zag ik toen overal mannetjes over de steden, en zij waren woordtovenaars, woordkunde tovenaars, en zij hadden alles gemaakt, en konden alles veranderen. Zij heersten ook over tijd, plaats, en dimensie, en die konden ze verschuiven en stilzetten. Zo konden ze ook muren en onzichtbare muren bouwen. Kun je getalletjes boven de letters zien en daarmee gaan puzzelen ? De mens is opgesloten in een letter-matrix en moet dit leren. Ik zag een hele reeks energieen gestapeld boven de letter N, en die konden door allerlei combinaties gewisseld worden en geactiveerd. Zo ging er een diepere wereld open, kon de mens reizen in de tijd, terug naar de geschiedenis, en die geschiedenis ook veranderen. Dat is onze taak. De geschiedenis is gewoon de geestelijke wereld.

 

(behoefte aan meer info hierover en achtergronden, bijlages, etc. ? schrijf u dan in op het forum.)

lesvragen dordtse wachters 1-11 en fragmenten zondag 32-34 - padvinderij in heidelberg

 

Te verwachten is een boek over de Heidelbergse catechismus, als vervolg op het boek 'De Wachters van Dordt'. 'De Wachters van Dordt' is inmiddels gepubliceerd in een volledig herziene editie, de tweede druk. De derde druk zal het boek in lesvorm zijn, met lesvragen. Voor nu is de herziene editie te lezen en te bestuderen op de site van het hermitatia-rodenberg college :

 

https://archive.org/details/wachtersvandordt_herzieneeditie/page/n49/mode/2up

 

Het lesboek zal dus nog komen. Elk hoofdstuk bevat ook een checklist, aan de hand van vragen.

Dit kan nu al deels gebruikt worden via de weblog, want van de eerste elf hoofdstukken zijn lesvragen beschikbaar :

 

Vragen bij hoofdstuk 1 :

1. Waar gaat de derde scheppingsdag over in diepte ?

2. Wat is de betekenis van het zaad.

3. Waarvan was het splitsen van de zee in het boek Exodus een beeld ?

4. Geef een uitleg hoe het immuunsysteem werkt aan de hand van dit hoofdstuk.

5. Wat viel je het meest op in dit hoofdstuk ?

6. Geef een korte samenvatting van het hoofdstuk. 

 

Vragen bij hoofdstuk 2 :

1. Hoe kunnen mensen daadwerkelijk met elkaar communiceren en elkaar begrijpen ?

2. Waaruit is de mens geschapen en waarom ?

3. Door wie of wat is de mens geschapen ?

4. Wat valt je het meest op in dit hoofdstuk.

5. Geef een korte samenvatting van dit hoofdstuk.

 

Vragen bij hoofdstuk 3 :

1. Wat is het ware sieraad ?

2. Hoe gaan spoken in deze wereld te werk ?

3. Hoe kunnen wij deze spoken herkennen, en hoe kunnen wij van ze losraken ?

4. Wat viel je het meest op in dit hoofdstuk ?

5. Kun je een korte samenvatting geven van dit hoofdstuk ?

6. Hoe wordt de mens in deze wereld bedrogen ?

Vragen bij hoofdstuk 4 :

1. Toon aan hoe je niet wordt meegesleurd met nutteloze zaken.

2. Waaruit bestaat de hemelse wapenrusting ?

3. Wat is de diepere realiteit achter de dwangmatigheid van het leven ?

4. Toon aan welke soort mensen hun doel missen, en waarom dat zo is.

5. Wat valt je het meest op in dit hoofdstuk ?

6. Geef een korte samenvatting van dit hoofdstuk. 

Vragen bij hoofdstuk 5 :

1. Leg uit wat synergeo betekent.

2. Toon aan wat ware liefde betekent.

3. Toon aan wie de daadwerkelijke geroepenen zijn.

4. Toon het mechanisme van synergeo aan.

5. Geef een korte samenvatting van dit hoofdstuk.

6. Wat viel je het meest op bij het lezen van dit hoofdstuk ?

Vragen bij hoofdstuk 6 :

1. Toon aan wat het hemelse communisme inhoudt.

2. Wat beelden de mensen om ons heen uit, en hoe moet je daar mee omgaan ?

3. Toon aan waarom taal zo belangrijk is.

4. Toon aan hoe uiteindelijk het goede van het kwaad gescheiden zal worden.

5. Geef een korte samenvatting van dit hoofdstuk.

6. Wat viel je het meest op in dit hoofdstuk ?

7. Wat heb je van dit hoofdstuk geleerd ?

Vragen bij hoofdstuk 7 :

1. Leg uit wat het woordje ‘name’ betekende in de voortijden, en leg uit waarvoor het gebruikt werd.

2. Leg uit hoe Rusland in verband staat met Egypte.

3. Toon aan wat er kan gebeuren als het synergeo-medicijn bij de mens ontbreekt.

4. Toon de verbinding aan tussen Israel en Egypte.

5. Geef een korte samenvatting van het hoofdstuk.

6. Wat viel je het meest op bij dit hoofdstuk ?

 

Vragen bij hoofdstuk 8 :

 

1. Wat voor soort psalm is psalm 22 ?

2. Leg uit wat het nachtzicht is en hoe het werkt.

3. Geef een korte samenvatting van het hoofdstuk.

4. Wat viel je het meest op bij dit hoofdstuk ?

Vragen bij hoofdstuk 9 :

1. Waar leidt het oer naar terug ?

2. Leg uit waar het kruis goed voor is.

3. Toon het nut van stormen aan.

4. Wat viel je het meest op bij dit hoofdstuk ?

5. Geef een korte samenvatting van het hoofdstuk.

 

Vragen bij hoofdstuk 10 :

 

1. Toon aan waarom de dualiteit tussen God en mens altijd moet blijven.

2. Toon aan waarom de mens aan het kruis verlaten werd.

3. Geef een voorstelling hoe je het synergeo verschijnsel kunt verbeelden.

4. Wat viel je het meest op aan dit hoofdstuk ?

5. Geef een korte samenvatting van het hoofdstuk.

 

Vragen bij hoofdstuk 11 :

1. Toon de overeenkomst aan tussen het scheppingsverhaal en psalm 1.

2. Leg de diepere betekenis van de Jakobsladder uit.

3. Toon aan hoe vrucht te dragen.

4. Wat viel je het meest op aan dit hoofdstuk ?

5. Geef een korte samenvatting van het hoofdstuk.

 

 

--------------------------------------------------------------------------------

 

Tot zover de lesvragen bij het werkboek 'De wachters van Dordt.'

 

Ook zal dus een boek komen over de Heidelbergse catechismus. Zowel Dordrecht als Heidelberg werden ook al besproken in het boek : 'Van reformatie tot regressie', wat ook een hele goede voorbereiding is op verder onderwijs hierover.

 

Vandaag ook wat fragmenten van het komende boek :

 

 

Fragmenten zondag 32-34 - padvinderij in heidelberg

  

 

Gnosis moet geoefend worden, anders kom je er niet. 

Profetie of willekeur ? Dat is de vraag. Het vlees wordt geleid door willekeur. Maar gij geheel anders.

Kersten zou zeggen als de mens weer snel antwoord wil en snelle verlossing : Doorwinter. De mens moet door de hongerwinter heen opdat de vrucht zal rijpen. Het is :

doorwinteren – oordeel over de zonde – vergeestelijking – opname

Dan moeten we eerst met zondag 1 weten hoe groot de zonde en de ellende is.

In zondag 33 moet de haat naar de zonde groeien. Het roept op de zonde, het vlees, hoe langer hoe meer te haten en te ontvluchten. Zo kan er een muur van koudheid en dood naar de zonde groeien, opdat de mens in contact komt met de wilde sabbathen, die liefelijk zijn, maar meedogenloos naar het vlees.

 

De mens moet niet slechts een havenwerker worden in Heidelberg, maar ook een parelduiker. Kersten wijst erop dat de mens moet inblijven in de wijnstok om meer vruchten te dragen. Daarom bad de dichter in de psalm 25 : Maak mij uw wegen bekend, leer mij uw paden, leid mij in uw waarheid en leer mij. Deze weg wordt aan ootmoedigen geleerd, zegt de psalm, zij die het verbond en de getuigenissen bewaren.

De reformatie liep ergens vast in de wildernis, bij een rivier. Daarom moest de Heidelbergse catechismus wel komen. Het kwam vlak voor de dood van Calvijn. Luther was al veel eerder overleden, in 1546. Het ging niet zozeer om de boventeksten van de Heidelbergse catechismus, maar de grondteksten waar het op wees, de wildernis teksten. Zo ontstond de verzetsoorlog tegen het Spaanse gezag. Er moest nog een exodus plaatsvinden uit het Spaanse rijk. Terug naar Heidelberg. En door Heidelberg moest de mens terug tot de wildernis van Sur, waar de wilde sabbathen leefden in holen.

Dat wat om ons heen is is een lagere vleselijke wereld, waar de mens doorheen moet, wat de mens moet overwinnen. Raak er niet aan gehecht, maar wordt ook niet onverschillig. Breng het tot hogere vormen. Werk ermee. De new age puzzelt niet meer. Alles is er al volgens de new age. Maar er moet mee gepuzzeld worden. Zondag 33 is een groeiende haat naar de zonde, als een eeuwig groeiende hel, om de zonde uit te doven. Het zijn hemelse roofdieren, de wilde sabbathen. Dat houdt dus ook een haat in naar spijbelzucht en naar puzzelverzuim. Deze puzzel is tegelijkertijd een spoorzoeken, als een padvinderij. Ben je al een Heidelbergse spoorzoeker, op weg naar de wildernis van Sur, waar de hemelse roofdieren in holen leven, en de wilde sabbathen ?

De lagere vleselijke wereld is allemaal hele ingewikkelde reflectologie, maar wil de mens het eigenlijk wel leren ? Of is de mens zelf ook die lagere vleselijke wereld die van het hogere niet wil weten en zich alleen maar schijn-hoog waant ? Of lopen er hier verschillende lijnen en lagen door elkaar heen die zich maar door blijven ontwikkelen ? Valt het kruis je moeilijk ? Blijf dan doorleren. Dat is de enige weg er doorheen. Ga van zondag tot zondag, van sabbath tot sabbath, van hol tot hol, en leer. Kersten spreekt over de ware bekering als zijnde een stervend leven, van geboorte, wording en wasdom. Hij noemt dit een beoefening van krachteloosheid, zoals Jacob’s heupspier, waarin de kracht van de worstelaar lag, verwrongen werd in de worsteling op Pniel. De heupspier van de mens moet verwrongen worden, en de kracht van de mens gebroken. Dit kan alleen in zondag 33 gebeuren waarin de zonde de mens tot smart wordt, en zijn ziel vervuld met droefheid tot bekering, stelt Kersten. Hij stelt dat velen door algemene overtuiging worden verontrust, met vrees en wroeging, maar daarna weer terugvallen in dodelijke gerustheid. Vandaar dat zondag 33 zo belangrijk is, waarin de haat naar de zonde blijft groeien en niet indut. We spreken dan uiteindelijk over sabbath 33, een wilde sabbath, als een roofdier uitgezonden tot de zonde. Alleen deze worsteling zal vruchtdragen, stelt Kersten. Wat daarbuiten valt zijn de gronden van de dwaze bouwmeesters die zullen wegzinken, stelt hij. Hij stelt dat de weg naar de hemel achteruit leidt, en duidt hier ook op de regressie, de terugkeer. Ook duidt het op het minder worden, maar Kersten wees er ook op dat velen grauw waren geworden door de gelijkvormigheid aan de wereld. Ook noemde hij dit alles raadselen en paradoxen die de natuurlijke mens niet kon begrijpen.

 

Hangen wij aan het kruis : Het leven is zoveel meer dan dat. Zondag 34 gaat over de geboden en de sabbath. De sabbath betekent niet dat je helemaal niet werkt, maar dat er niet vanuit het vlees wordt gewerkt. Deze zondag of sabbath maakt een complot tegen het vlees.

 

Was er een Orionse oerknal ? Kersten noemt psalm 1 :

1 Welzalig de man die niet wandelt

in de raad der goddelozen,

die niet staat op de weg der zondaars,

noch zit in de kring der spotters;

2 maar aan des Heren wet zijn welgevallen heeft,

en diens wet overpeinst bij dag en bij nacht.

De dichter lag verzonken in overpeinzing, en wandelde niet rond. Uiteindelijk gaat het over de boom geplant aan waterstromen die vrucht draagt op zijn tijd. Dat is ook wat de sabbath is. Ook noemt hij Psalm 81 over de honing stromende uit de rots, wat ook voorkomt in Dueteronomium 32 in het lied van Mozes. Ook dat is een beeld van de sabbath. Wij moeten als steen worden tegen de zonde, en dan zal de honing vloeien. De sabbath is zo een hemels werk.

De geboden zijn geestelijk. We moeten niet zomaar luisteren naar de woorden van de mensen, maar naar het hart van de mensen. ‘Luister niet zomaar naar mijn woorden, maar naar mijn hart,’ zou de dichter zeggen. De sabbath is ook niet letterlijk zomaar de zaterdag, maar het is een diepe plek in het hart waar het vlees niet meer werkzaam is. Daar worden dus ook geen afgoden meer vervaardigd en gevolgd.